تشریح زمان و چگونگی پرریزی در طوطی ماکائو
تشریح زمان و چگونگی پرریزی در طوطی ماکائو
در این مطلب به معرفی و طبقه بندی نژاد های مختلف طوطی برای نگهداری دز خانه به عنوان یک حیوان خانگی از نگاه وب سایت petsfoto می پردازیم . ملاک برای انجام این رده بندی سر و صدا ، رام شدن ، نوع رفتار با کودکان ، نیاز به توجه و قدرت سخنگویی طوطی ها اصلی ترین معیار های انتخاب نژاد طوطی ها بوده است .
1.طوطی خاکستری آفریقایی یا کاسکو :
کاسکو ها باهوش ترین طوطی های روی زمین هستند و بیشترین تمایل به سخنگو شدن را از خود نشان میدهند
2. طوطی های آمازون :
طوطی های آمازون با 27 نژاد و زیرگونه مختلف دومین طوطی های معروف و مورد علاقه مردم در جهان هستند . رفتار مهربان و میل به بازیگوشی آن ها به همراه رنگ زیبا و توانایی نسبی حرف زدن آن ها را در این جایگاه در میان طوطی ها قرار داده است .
3. طوطی های باجریگار :
باجریگار که در ایران به اشتباه مرغ عشق نامیده میشود به دلیل توانایی سخن گفتن و سادگی نگهداری بسیار مشهور است
4. طوطی های کانور :
هر چند کانور ها مخصوص کانور خورشیدی جزو پر سر و صدا ترین طوطی ها هستند ولی رفتار بسیار دوستانه ای که با انسان دارند باعث شده به یکی از معروف ترین طوطی ها برای نگهداری تبدیل شوند
5. طوطی های اکلکتوس :
این طوطی های عجیب از قابلیت سخنگویی بسیار بالایی برخوردار هستند . میل به جفت گیری و تولید مثل در اسارت در این طوطی ها بالاست و اکلکتوس های نر و ماده از نظر ظاهری با هم تفاوت مشهودی دارند . مجموعه این عوامل باعث شده تا طرفداران زیادی را به خود اختصاص دهند . اکلکتوس ها پر سر و صدا ولی بسیار بازیگوش و خود سر هستند
6. مرغ عشق یا طوطی برزیلی
مرغ عشق یا طوطی برزیلی یکی از پر طرفدار ترین طوطی های جهان به حساب می آید . افرادی که آلوده نگهداری از این مخلوقات زیبا و کوچک میشوند معمولا کلکسیونی از انواع رنگ ها و نژاد های آن ها دارند . تنوع رنگ و نژاد و زیر گونه در طوطی های برزیلی یا مرغ عشق ها بسیار زیاد است
7. طوطی های ماکائو یا آرا :
طوطی های ماکائو یا آرا بزرگ جثه هستند و تنوع رنگ آن ها در نژاد های متخلف خیره کننده است .
8.طوطی های پروتلت استرالیایی:
هر چند که در ایران به ندرت دیده شده است ولی جزو دسته طوطی های معروف در سطح جهان به حساب می آیند . رفتار آن ها بی شباهت به مرغ عشق یا همان طوطی برزیلی نیست و به نوعی جزو اجداد مرغ عشق ها هستند.
9. طوطی های پاینس :
انواع زیادی از این نوع طوطی در جهان وجود دارد ولی در ایران نوع سر آبی آن محبوب است . قدرت سخنگویی این دسته از طوطی ها خیلی خیلی کم است .
10. پاراکیت مونک یا کواکر :
سخنگو ترین پاراکیت های جهان هستند و قدرت سخنگویی آن ها چندین برابر بالا تر از ملنگو و شاه طوطی هست
اضافه کردن دیدگاه جدید
طبقه بندی و انواع طوطی
توضیحات
تاریخ ایجاد در 04 مهر 1397
طوطی ها شامل ۳۷۲ گونه از ۸۶ جنسی مختلف پرندگان هستند. اغلب آنها در مناطق حاره و تحت حاره جهان شامل استرالیا، اقیانوسیه، آسیای جنوبی، آسیای جنوب شرقی، آمریکای مرکزی، آمریکای جنوبی و آفریقا به سر میبرند. برخی از گونه های آنها به صورت بومی در جزایر کارائیب و جزایر اقیانوس آرام زندگی می کنند. طوطی ها به طور کلی در مناطق حاره ای جهان توزیع شده اند و تعدادی از گونه های آنها در مناطق معتدله جهان به ویژه در نیمکره جنوبی ساکن هستند. بیشترین تنوع طوطی ها در آمریکای جنوبی و استرالاسیا دیده می شود.
طوطی ها تنوع فوق العاده ای از نظر اندازه، شکل، رنگ آمیزی، قابلیت آموزش تکلم و… دیده می شود. تنها سه نوع طوطی زمین زی قادر به پرواز نیستند و با وجودی که اغلب مردم گمان می کنند طوطی، پرنده ای جنگلی است، ولی در صحاری، کوهستانهای مرتفع، شهرها و علفزارها نیز زندگی می کنند. نوعی «کاکاریکی» حتی در برخی جزایر بدون درخت و در معرض بادهای شدید و سرد قطب جنوب نیز زندگی می کنند (لوح ضمیمه ۵). اگر شکل شناسی و محل زندگی طوطی ها تا این حد متنوع باشد، یک طوطی را چگونه طوطی می نامند؟ دو خصوصیت مشترک تمامی طوطی سانان، نوک خمیده و پاهای زیگوداکتیل آنها است. اگرچه این نوع پا در دارکوب، کوکو و برخی جغدها و این نوع منقار در پرندگان شکاری از قبیل شاهین وجود دارد. علاوه بر این برخی خصوصیات در اکثر طوطی سانان مشترک است. آنها آشیانه خود را در حفرات درختان بنا می کنند و اغلب دارای پرهای سبز، قرمز، آبی یا زرد و لو به مقدار اندک هستند. خصوصیت دیگر مشترک میان طوطیها، قابلیت تقلید صدای آنها است اگرچه این توانایی آنها تفاوت جدی دارد. تقلید در پرندگان دیگر از جمله خانواده کلاغها (به ویژه غراب و جیجاق) و خانواده سار (بخصوص مرغ مینا)، نوعی «عسل خورک» نیوزیلندی و «مرغ مقلد» استرالیایی دیده می شود. طوطی های دمبلند را اصطلاحاً «پاراکیت» مینامند.
۱-۲- طبقه بندی طوطی ها سیستم اصلی طبقه بندی موجودات زنده توسط زیست شناسان بکار می رود، طبقه بندی گیاهشناسی سوئدی به نام «کارل لینه» (قرن 18 میلادی) است
ولو اینکه بعدها اصلاحات جدی در دسیاستهم او ایجاد گردید. در این سیستم به گروهها یا لایه هایی از قبیلی «قلمرو»، «حوزه»، «رده»، «راسته»،«خانواده»، «جنس» و «گونه» اشاره می شود. طوطی ها متعلق به قلمرو «حیوانات» ، حوزه «طنابداران» (شامل مهره داران) و رده «پرندگان» هستند. در میان پرندگان، آنها متعلق به زیررده «نومرغان» (پرندگان مدرن) می باشند. نومرغان خود به راسته های مختلفی تقسیم می شوند. طوطی ها تعلق به راسته «طوطی سانان» هستند. راسته طوطی سانان را به سه خانواده اصلی «طوطی حقیقی»، لاکوکاتو» و لاطوطی نیوزیلند»‘ تقسیم می کنند.
طوطی های نیوزیلند از نظر تاریخچه تکامل
طوطی های نیوزیلندی خانواده نستوریده با دیگر خانواده های طوطی سانان متفاوت و شامل سه گونه زنده «کاکا»، «کئا» و «کاکاپو» است. کاکا و کئا بزرگ، زمین زی و پرواز کننده هستند ولی کاکاپو بدون پرواز، شب فعال و چندهمسره است. قابل توجه که کاکاپو خویشاوندی چندانی با طوطی زمین زی استرالیا ندارد و به نظر می رسد که در راسته طوطی سانان در دو محور جداگانه، دو گونه طوطی زمین زی توسعه یافته است. کاکاریکی نیز ربطی به این خانواده ندارد ولو اینکه در نیوزیلند زندگی می کند. کاکاریکی ارتباط خویشاوندی نزدیکی با پاراکیت شاخدار نیوکالدونیا، طوطی براق فیجی و روزلی استرالیا دارند. احتمالاً کاکاریکی ها از اعقاب پاراکیت هایی هستند که پس از شقه شدن، در سرزمین نیوزیلند توزیع شدند. کوکاتوها خانواده کوکاتوها عمدتاً در منطقه استرالیا- پاپوآ (استرالیا، گینه نو و جزایر حائل میان جزایر سالمون در شرق اقیانوس آرام تا فیلیپین جنوبی و جزایر سوندا در اندونزی جنوبی) به سر میبرند. این خانواده دارای ۶ جنسی و ۲۱ گونه است و مهمترین آنها کوکاتوها و کوکاتیل (عروس) است. مهمترین خصوصیت اعضای این خانواده وجود «کاکلی» است که به میل پرنده سیخ می شود و میخوابد. همچنین کوکاتوها فاقد پرهای سبز یا آبی هستند ولی رنگهای زرد، قرمز یا نارنجی در آنها دیده می شود. کوکاتوها دارای مثانه هستند (دیگر طوطی ها نیستند) و شریان شاهرگ سر آنها متفاوت از سایر طوطی ها است. طوطی های حقیقی شامل بقیه طوطی ها و نیز لاریها است، اگرچه لاری ها و لاری کیتها را در خانواده جداگانه «لاریده» طبقه بندی می کنند ولی به نظر می رسد که لاری ها از یکی از نیاکان طوطی های حقیقی بوجود آمده باشند و به همین دلیل آنها را در خانواده طوطی سانان حقیقی قرار میدهند تا ریشه و تاریخچه تکاملی یکسان آنها نشان داده شود. در واقع، لاریها ارتباط خویشاوندی نزدیکی با «طوطی انجیری» گینه نو دارند. به دلیل تنوع گسترده، خانواده طوطی های حقیقی را به ۴ زیرخانواده تقسیم می کنند: «لورینه»، «پسی تریشادینه»، «میکروپسی تینه» و «پسی تاسینه». زیر خانواده لورینها شامل ۱۲ جنسی و ۵۲ گونه لاری و لاریکیت است.لاریها نیز همچون کوکاتوها در منطقه پاپوا – استرالیا به سر میبرند. این طوطی های رنگی و فعال سازگاری یافته اند که از شهد گلها تغذیه کنند. زبان آنها مسطح است و پرزهای طوطی شبیه بروس در انتهای خود دارد که به آنها امکان مکیدن شهد گلها را می دهد. بعلاوه زبان آنها بلند است به طوری که بتوانند آن را در عمق گل ها فرو برند. تعداد اندکی از لاریها صرفاً با مصرف شهد گلها زنده میمانند بنابراین در طبیت واقعی به مصرف میوه و دانه نیز میپردازند. زیر خانواده پسی تریشسادینه. زیرخانواده کوچکی که تنها یک گونه غیرمعمول از طوطی ها به نام طوطی پسکه را شامل می شود که پرنده نسبتاً بزرگ و به رنگ سیاه و قرمز است که در جنگلهای کوهستانی گینه نو زندگی می کند. این طوطی به ندرت در خانه ها زندگی می کند و در طبیعت نیز به صورت پراکنده دیده می شود. غیر معمولی بودن آنها به این دلیل است که روی سر خود پر ندارند و لذا تا حدودی شبیه کرکس هستند و به آنها «طوطی کرکسی» گفته می شود. لخت بودن سر و کله آنها احتمالاً به دلیل نوع جیره شان است که عمدتاً به شکل میوه های چسبناک و یا شهد گلها است. اطلاعات چندانی در زمینه منشأ و تاریخچه تکاملی این نوع طوطی در دست نیست و به نظر می رسد که ارتباط نسبتاً دوری با دیگر گونه های طوطی داشته باشد. زیر خانواده میکروپسی تینه. نیز زیرخانواده کوچک و غیرمعمول دیگری است که تنها یک جنسی و ۶ گونه در آن وجود دارد و آنها را «طوطی کوتوله» می نامند زیرا کوچک ترین نوع طوطی هستند و بر خلاف «طوطی کوچولو» به عنوان پرنده خانگی استفاده نمی شوند زیرا قادر به نگهداری مؤثر و موفق آنها در شرایط اسارت نیستیم. آنها در چنین شرایطی به سرعت (حتی در عرض چند ساعت) می میرند. دلیل مردن آنها روشن نیست ولی به نظر می رسد با نیازهای تغذیه ای آنها ارتباط داشته باشد. برای مثال آنها به مصرف خزه و قارچ می پردازند و در شرایط اسارت مصرف میوه ها، دانه ها و حشرات را رد می کنند. آنها به دلیل اندازه کوچک بدن، دارای متابولیسم سریعی هستند و در نتیجه اگر غذا نخورند به سرعت می میرند. کوچکترین آنها «طوطی کوتوله صورت حنایی» است که ۸ سانتی متر طول دارد. دیگر گونه ها، بزرگ تر (حدود ۹/۵ سانتی متر) هستند. آنها خصوصیاتی دارند که در شرایط وحش به سرعت قابل تشخیص هستند. اغلب همچون دارکوب یا دارخزک در امتداد تنه درختان می خوابند و دم منحصر بفردی دارند و در گینه نو و جزایر اطراف آن و در حفرات درختان و یا برجستگی لانه موریانه زندگی می کنند، پرنده اجتماعی هستند و یکی از انواع آنها «طوطی کوتوله سر زرد» که به صورت دسته جمعی در آشیانه می خوابد به طوری که در یک مورد ۶ فرد بالغ و ۲ جوجه در یک آشیانه دیده شده است. چنین رفتاری بر خلاف رفتار طبیعی پرندگان است که یک جفت پرنده بالغ (به همراه جوجه های آنها) از یکی آشیانه استفاده می کنند. البته در طوطی های دیگر نیز آشیانه های اجتماعی دیده می شود. برای مثال در آشیانه پاراکیت کواکر، چند خانواده با هم به سر میبرند. زیر خانواده پسی تاسینه. زیرخانواده بزرگی که اغلب به صورت پرنده خانگی نگهداری می شوند. انواع پاراکیتها، طوطی های آسیایی و آفریقایی و طوطی های دنیای جدید از این نوع هستند. طوطی های این زیر خانواده را بر اساس اندازه شان به چند تبار یا طایفه به شرح زیر تقسیم می کنند.
الف – «تبار سیکلوپسی تاسینی». طوطی انجیرخوار، گروه کوچکی از طوطیهای استرالیای شمالی، فیلیپین، گینه نو و اندونزی که شامل ۳ جنسی هستند و شباهت اندکی با لاری های کوچک دارند و در واقع هم نزدیک ترین طوطی ها به لاریها محسوب می شوند. ولی برخلاف آنها دارای زبان نرم و غیر بورس مانند هستند و همان گونه که از نامشان بر می آید عمدتاً به مصرف انجیر می پردازند. طول آنها بین ۱۳ تا ۱۹ سانتی متر است و به ندرت در اسارت زندگی می کنند ولی به دلیل عصبانیت، حرکت تند و تمایل به گاز گرفتن در قفس های بزرگ خارج منزل بهتر به سر می برند. «طوطی انجیرخوار سالوادوری» که در آمریکا به عنوان پرنده خانگی نگهداری می شود پرنده ای زیبا با رنگ سبز درخشنده است که دارای نوارهای قرمز و آبی روی سینه (بسته به جنسیت به ترتیب نر و ماده) و یک ماسک آبی در اطراف چشم و پرهای زرد بلند در اطراف چشم است و لذا آنها را «طوطی انجیرخوار ریشدار» نیز مینامند.
ب – «تبار پسی تا کولینی» شامل ۵۳ گونه طوطی مستقر در آسیا که انواعی از «طوطی گردن حلقه»، «سبیل دار»، «الکساندرین»، «دربیان» و «پاراکیت سرپردار» و «طوطی اکلکتوس» را شامل میشود. مرغ عشق آفریقایی نیز در این گروه جا دارد. ج- «تبار پولی تلینی» سه جنس طوطی بالا قرمز، شاه طوطی و طوطی شاهزاده، با وقار و نایب السلطنه در این تبار قرار دارند. آنها پرندگان باشکوه و دم بلندی هستند.
د- «تبار پلاتی سرینی» گروه دیگری از طوطی های استرالیایی شامل ۳۷ گونه که برخی از آنها در گینه نو، نیوزیلند یا نیوکالدونیا نیز وجود دارند. انواع مختلف پاراکیتها، روزلاها، بودجریگارها در این گروه هستند. دو تا از پاراکیت های علفی (طوطی بال آبی و شکم نارنجی) به صورت سالانه از روی نوار اقیانوسی مهاجرت میکنند. هر دو آنها در سرزمین اصلی استرالیا زندگی می کنند و برای زاد و ولد به تاسمانی می روند. «طوطی شب» و «طوطی زمینی معمولی» دو گونه زمین زی و خزنده موجود در این تبار هستند. «طوطی ببری» دارای نوارهای سیاهی روی پرهای خود هستند که آنها را شبیه ببر می کند و تطابق و استتار خوبی در محیط زندگی به آنها میدهد به طوری که به زحمت می توان آنها را دید. طوطی «کاکاریکی» نیز در این تبار است و دو گونه آن کاکاریکی سینه قرمز و سینه زرد به عنوان پرنده قفس های بزرگ مرسوم است در حالی که کاکاریکی جزیره آنتی پاد در جزایر قطب جنوب به سر برده و همراه پنگوئنها زندگی می کند. کاکاریکی ارتباط خویشاوندی با «پاراکیت شاخدار» جزیره نیو کالدونیا دارد که دو پر سیاه (با لبه قرمز) و شاخ مانند دارند که به سر آنها متصل است، کاکاریکی و پاراکیت شاخدار از نزدیکان «طوطی براق فیجی» هستند.
ح – «تبار پسی تاسینی» شامل طوطی های آفریقا و ماداگاسکار شامل طوطی خاکستری آفریقایی (کاسکو)، طوطی های جنس پویسفالوس (همچون طوطی شکم قرمز، جاردن، سرقهوه ای …)، «طوطی واسا»" و «طوطی سیاه» است. طوطی های سیاه و واسا از این نظر غیرمعمول هستند که دارای پرهای سیاه تا خاکستری (بدون رنگ) بوده و پوست آنها در دوره زاد و ولد به رنگ زرد تمایل می یابد و در فصل تولید مثل، سر و کله جنس ماده به صورت کامل طاس می شود. ماده ها در طول فصل تولید مثل به صورت ملایم تغییر رنگ می دهند (از سیاه خاکستری به قهوه ای). آنها نیازی به پرریزی ندارند. و- «تبار آرینی»". بزرگترین تبار و شامل انواع گونه های طوطی دنیای جدید شامل طوطی کوچولو، کنورها، ماکاوها، آمازون، کایک، طوطی پیونوس، پاراکیت کواکر و … است